BEN
Şaron gülüyüm,
Derelerin
zambağıyım.
2.
Dikenlerin arasında zambak nasılsa,
Kızların
arasında sevgilim öyledir.
3.
Orman ağaçları arasında elma ağacı nasılsa,
Oğlanlar
arasında sevgilim öyledir.
Zevk
alarak onun gölgesinde oturdum,
Ve
meyvası damağıma tatlı idi.
4.
Beni ziyafet evine götürdü,
Ve
onun üzerimdeki bayrağı sevgi idi.
5.
Kuru üzümle bana kuvvet verin, elma ile beni canlandırın;
Çünkü
aşk hastasıyım ben.
6.
Sol eli başımın altında olsun,
Sağı
da beni kucaklasın.
7.
Dişi ceylanlar üzerine, yahut kırın dişi geyikleri üzerine,
Size
and ettiriyorum, ey Yeruşalim kızları!
Sevgiliyi
ayıltmıyasınız, ve uyandırmıyasınız diye,
Onun
gönlü hoş oluncıya kadar.
8.
Sevgilimin sesi! işte,
Dağların
üzerinde sekerek,
Tepelerin
üzerinde sıçrıyarak geliyor.
9.
Sevgilim ceylana, yahut geyik yavrusuna benzer;
İşte,
duvarımızın arkasında duruyor;
Pencerelerden
içeri bakıyor;
Kafeslerden
gözliyor.
10.
Sevgilim cevap verdi, ve bana dedi:
Sevgilim,
güzelim, kalk da gel.
11.
Çünkü, işte, kış geçti;
Yağmurlar
geçip gitti;
12.
Yerde çiçekler görünüyor;
Terennümün
vakti geldi,
Ve
diyarımızda kumrunun sesi işitildi;
13.
İncir ağacı ham incirini yetiştirmede,
Asmalar
da çiçekleniyor,
Güzel
kokular saçmaktalar.
Sevgilim,
güzelim, kalk da gel.
14.
Kayanın kovuklarında,
Uçurumun
kenarlarındaki güvercinim!
Endamını
bana göster,
Sesini
bana işittir;
Çünkü
sesin tatlı, ve endamın güzel.
15.
Bize tilkileri tutun,
Bağları
harap eden küçük tilkileri;
Çünkü
bağlarımız çiçeklendi.
16.
Sevgilim benimdir, ben de onun;
Zambaklar
arasında koyun otlatıyor.
17.
Gün serinlenince, ve gölgeler uzanınca, geri gel, sevgilim!
Yarılmış
dağlar üzerinde
Ceylan
gibi, geyik yavrusu gibi ol.